gedicht: Je zus in islam

Je zus in Islam

Dit is je zus, je zus in Islam
Je kent haar niet, niet eens haar naam
Zie hoe onze blikken naar haar kijken
Of haar kleren wel Islamitisch lijken

Onze hoofden vol met gedachten
Over wat wij van een moslima verwachten
Hoofddoek, djalabah, bescheiden gedrag
Geen geroddel, strakke kleren of luid gelach
Geen gedrag waarmee zij mannen bekoort
Iedereen weet hoe het eigenlijk hoort

Maar dat is jouw zus, je zus in Islam
Die dat alles ver van zich af voelt staan
Geen hand naar zich krijgt toegereikt
Dat is toch niet iets waaruit zusterschap blijkt?!!

Waarom niet zeggen: “Lieve zus, ik kan je begrijpen
Ik weet wel dat je stap voor stap zal rijpen
Als je warmte en liefde met ons gaat delen
Zal de harde buitenwereld je minder gaan schelen!”

“Als Islam ook jouw basis worden gaat
Dan loop je straks niet meer met jongens op straat
Samen zullen we iets om Islam gaan bouwen
Zodat Allah van ons zal houden”

Vergeving, geduld, liefde en kennis in praktijk
Maakt dat niet ieder van ons enorm rijk?
Denk na… wat maakt jou echt tevreden?
Een film? Een feest? Of meisjes helpen die ooit erg leden?

Alleen zijn is niet goed, dan sta je niet sterk
SAMEN in Islam, dat is ons werk!!!