Twee grote zonden!

Twee grote zonden

door Abou Sayfoullah

1) Shirk: het toekennen van deelgenoten aan Allah.

Dit is de meest ernstige van alle verboden zaken, volgens de h’adieth die verhaald is door Aboe Bakrah: "De Boodschapper van Allah zei: ‘Zal ik jullie eens vertellen over de meest ernstige grootste zonden?’ hij herhaalde het drie keer. Wij zeiden: ‘Natuurlijk, O Boodschapper van Allah!’ Hij zei, iets toekennen in de aanbidding tot Allah…" [1].

Iedere andere zonde kan worden vergeven door Allah, afgezien van shirk, dat specifieke berouw vereist, zoals Allah zegt (interpretatie van de betekenis): "Voorwaar, Allah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten toegekend worden, maar Hij vergeeft daarnaast alles, aan wie Hij wil…" [2].

Eén van de vormen van shirk die bijzonder wijdverspreid is in de Islamitische landen is:

Grafaanbidding: het geloven dat dode awliyaa-e [3] de wensen van iemand kunnen vervullen of iemand helpen tijdens noodgevallen. Allah zegt (interpretatie van de betekenis): "En jullie Heer heeft bepaald dat jullie niets dan Hem alleen aanbidden…" [4].

Zij roepen eveneens dode Profeten aan, rechtschapen mensen en anderen om voor hen te bemiddelen of om hen te redden van een bepaalde ramp, maar Allah zegt (interpretatie van de betekenis):"Of wie heeft de in nood verkerende verhoord, wanneer hij Hem aanroept, en het onheil weggenomen wordt en jullie gevolmachtigden gemaakt worden op de aarde? Is er een god naast Allah?…" [5].

Sommigen hebben de gewoonte aangenomen de naam van een shaykh of waliy ‘heilige’ aan te roepen wanneer ze opstaan, gaan zitten, struikelen, problemen of nood ondervinden

Ze roepen dan: "O Mohammed !" of "O ‘Ali !" Of "O Hoesayn !" of "O Badawi !" of O Djielaani !" of "O Shaadhielie !" of "O Riefaa’i !" – of ze roepen "Al-‘Aydaroos" of "Sayyidah Zaynab" of "Ibn ‘Alwaan" aan.

Allah zegt (interpretatie van de betekenis):"Voorwaar, degenen die jullie buiten Allah aanroepen zijn schepselen zoals jullie zelf…" [6].

Sommige van degenen die graven aanbidden lopen om de mausoleums en erkennen deze plekken als heilige plaatsen, of raken de mausoleums aan, kussen hen, vegen hun gezicht af met hun stof, werpen zich neer wanneer ze de mausoleums zien, of staan voor hen in angst en nederigheid.

Ze aanbidden de mausoleums om beter te worden van enige ziekte, om een kind te krijgen of om geholpen te worden door moeilijkheden op te lossen. Soms roepen zij de bewoner van het graf aan, zeggend: "O mijn meester, Ik ben van ver naar je gekomen, dus stel me niet teleur". Allah zegt (interpretatie van de betekenis):"En wie is verder afgedwaald dan hij die naast Allah afgoden aanbidt die hem, tot en met de Dag van de Opstanding, niet kunnen verhoren?" [7].

De Profeet heeft gezegd: "Een ieder die doodgaat en iemand anders aanroepend als een rivaal tot Allah, zal de Hel binnengaan" [8].

Sommigen scheren hun hoofden bij graven, dit is een manier van aanbidding en respect voor de mausoleums. Anderen hebben boeken met titels als Manaasik H’adjj al-Mashaahid [9], mashaahid of heiligengraven verwijzend naar de graven of tombes van awliyaa’.

Sommigen geloven dat de awliyaa’ invloed hebben op het halal en dat ze de macht hebben om mensen schade te berokkenen en voordeel te verschaffen. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):"En wanneer Allah jou met een tegenslag treft, dan is niemand die deze kan wegnemen, behalve Hij. En wanneer Hij voor jou iets goeds wenst, dan kan niemand Zijn gunst tegenhouden…" [10].

Het is ook shirk een belofte te doen aan iemand anders dan Allah, zoals wordt gedaan door degenen die zweren kandelaren of lichten te brengen voor de bewoners van de graven. Een andere verschijnsel van as-shierk al-akbar is het slachten van dieren in de naam van iets anders dan Allah



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Over eens; zie Boekharie, nr. 2511, Al-Bagha editie.

[2] Soerat An-nisaa-e,, aayah 48.

[3] Heiligen.

[4] Soerat Al-Israa-e,, aayah 23.

[5] Soerat An-naml,, aayah 62.

[6] Soerat Al-A’raaf,, aayah 194.

[7] Soerat Al-Ah’qaaf,, aayah 5.

[8] Overgeleverd door Al-Boekhaarie, Al-Fath’, 8/176.

[9] De rituelen van Pelgrimage aan Heiligengraven.

[10] Soerat Yoenoes,, aayah 107.







2) Tovenarij, waarzeggerij en voorspelling.

Tovenarij (sih’r) is een daad van ongeloof, en één van de zeven zonden die een persoon tot de Hel doemt. Het veroorzaakt schade, maar geen voordeel. Allah zegt over degene die het leert (interpretatie van de betekenis): "…En zij leerden wat hen schaadde en hen niet baatte…" [1] ; "…en de tovenaar wint niet, hoe hij het ook doet." [2]

Diegene die aan tovenarij doet, is een ongelovige, zoals Allah zegt (interpretatie van de betekenis): "…Soelayman was niet ongelovig, maar de Satans waren ongelovig, zij onderwezen de mensen tovenarij en wat was neergezonden te Babel aan de twee Engelen Haroet en Maroet. En geen van beiden gaven onderricht, zonder dat zij zeiden: ‘Voorwaar, wij zijn slechts een beproeving, weest daarom niet ongelovig.." [3]

De voorgeschreven bestraffing voor degene die tovenarij uitoefent, is de dood, en zijn inkomen zijn h’araam en onrein. Maar mensen die onwetende overtreders zijn en zwak in geloof gaan naar tovenaars om hen te helpen iemand pijn te doen of om wraak te nemen op iemand.

Sommige mensen plegen een zonde door naar een tovenaar te gaan om hulp te vragen in het ongedaan maken van de tovenarij van iemand anders, terwijl ze zich naar Allah moeten wenden om hen te helpen of hen beter te maken, door Zijn woorden te reciteren, zoals de soera’s die bescherming geven (Al-Falaq en An-naas).

Waarzeggers en hun soort zijn ongelovigen die niet geloven in Allah, omdat zij de kennis van het Ongeziene opeisen, maar niemand heeft kennis van het Ongeziene behalve Allah. Velen van deze waarzeggers maken misbruik van eenvoudige mensen en nemen hun geld. Zij gebruiken veel methoden zoals lijnen tekenen in het zand, schelpen gooien, handlezen, theekopjes (of koffiekopjes), kristallen ballen en spiegels, etc. Als ze het één keer goed hebben, hebben ze het negenennegentig keer fout, maar onwetende mensen herinneren zich alleen die ene keer toen de leugenaars iets goed hadden. Ze gaan naar hen toe om over de toekomst te weten te komen, of ze succesvol zullen worden in het huwelijk of zakelijk, of om hen iets te helpen vinden wat ze zijn kwijtgeraakt, etc. De regelgeving wat betreft de persoon die een waarzegger bezoekt, is: als hij gelooft wat hij zegt, is hij een ongelovige die de Islam heeft verlaten, op basis van de h’adieth waarin de Profeet heeft gezegd: "Een ieder die naar een waarzegger gaat en gelooft in wat hij zegt, heeft niet gelooft in wat is geopenbaard aan Mohammed." [4]

Als een persoon niet gelooft dat zij kennis hebben van het Ongeziene, maar hij gaat uit nieuwsgierigheid of wat dan ook, dan is hij geen ongelovige, maar zijn gebeden zullen voor veertig dagen niet geaccepteerd worden, zoals de Profeet heeft gezegd: "Een ieder die naar een waarzegger gaat en hem over iets vraagt, zijn gebeden zullen voor veertig nachten niet worden geaccepteerd." [5] ook al is het verplicht om te bidden en berouw te hebben voor deze zonde.



--------------------------------------------------------------------------------

[1] Soerat Al-Baqarah, aayah 102.

[2] Soerat Ta-Ha, aayah 69.

[3] Soerat Al-Baqarah, aayah 102.

[4] Overgeleverd door Imaam Ah’mad, 2/429; zie ook Sah’ieh’ Al-Djaamie’, 5939.

[5] Sah’ieh’ Moesliem, 4/1751.