Het verharde hart:

Door: Ibn al-Qayyim al Jawziyyah
Bron: Al-Fawa’id

De dienaar wordt niet getroffen door een straf groter dan het verharden van het hart en het ver zijn van Allaah. Het Vuur (de Hel) was gecreëerd om het verharde hart te doen smelten. Het hart, dat het verst van Allaah is, is het hart dat is verhard. Wanneer het hart verhard, dan droogt het oog. Wanneer vier dingen worden overstegen in hoeveelheid, meer dan nodig is, dan zal het hart verharden: Voedsel, slaap, spraak en seksuele gemeenschap.

Een hart dat is verziekt door verlangens, haalt geen voordeel uit vermaningen of waarschuwingen. Wie ernaar verlangt om zijn hart te reinigen, laat diegene dan Allaah prefereren (verkiezen) boven zijn verlangens. Het hart welke zich vasthoudt aan verlangens is afgeschermd van Allaah, oveenkomstig de graad dat het gehecht is aan deze (verlangens). De harten zijn de vaten (emmers) van Allaah op Zijn aarde, dus de meest geliefde van hen bij Hem, zijn degenen die het meest mededogend, puur en opstandig tegen afdwaling zijn.

Zij (de overtreders) hielden hun harten bezig (met het najagen (achtervolgen)- van de Dunya (de wereld), als zij zich hadden bezig gehouden met Allaah en het Hiernamaals, dan hadden ze zeker stilgestaan bij de betekenis van Zijn aangrijpende Woorden en Verzen. Hun harten zouden terugkeren naar hun meesters (eigenaren) met een wijsheid, verbijsterende nieuwsgierigheid en (in het bezit) van de zeldzaamste, meest kostbare juwelen. Als het hart wordt gevoed met gedenking (van Allaah), de dorst gelest wordt met bezinning (overdenking) en gereinigd wordt van de corruptie, dan zal het getuige zijn van opmerkelijke en wonderbaarlijke zaken, inspirerende wijsheid. De mensen met Kennis en Wijsheid zijn degenen die hun harten tot leven brengen door hun verlangens te smoren.
De vernietiging van het hart gebeurt door geborgenheid (op deze Dunya) en achteloosheid, de versterking ervan (van het hart) gebeurt door angst (voor Allaah) en gedenking (van Allaah). Als het hart de genietingen van de Dunya afzweert, dan gaat het over op het (achtervolgen) van de genietingen van het Hiernamaals. Als het hart tevreden is met de genietingen van de Dunya, dan stoppen de genietingen (van het Hiernamaals). Verlangen naar Allaah en de ontmoeting met Hem is als een aangenaam briesje wat op het hart blaast, wat het vuur van de Dunya uitblaast. Degene die ervoor zorgt dat zijn hart zich nestelt bij zijn Heer zal in een kalme en rustige staat verkeren, en degene die het heeft gevestigd tussen de mensen zal verontrust zijn en erg verward. Want de liefde van Allaah zal het hart niet betreden welke de liefde voor deze wereld bevat, behalve zoals een kameel door het oog van de naald past.

Dus, de meest geliefde dienaar bij Allaah is degene die hij plaatst in Zijn dienst, die Hij kiest voor Zijn liefde, voor wie Hij zorgt dat hij zijn aanbidding voor Hem reinigt (puur maakt), die zijn doelen toewijdt aan Hem, zijn tong (toewijdt) aan Zijn gedenking, en zijn ledematen (toewijdt) aan Zijn dienst. Het hart wordt ziek, zoals het lichaam ziek wordt, en het geneesmiddel ervan is al-Tawbah en bescherming (tegen overtredingen). Het wordt roestig zoals een spiegel dat wordt, en de opheldering (verschoning) ervan wordt verkregen door gedenking. Het wordt naakt zoals het lichaam naakt wordt, en de verfraaiing (kleding) ervan is al-Taqwa. Het krijgt honger en dorst zoals het lichaam honger krijgt, en het voedsel en drinken ervan zijn kennis, liefde, afhankelijkheid, berouw en in dienst zijn.