Een gedicht...

Ik heb op de deur van Ar-Rajaa-e (hoop, volle verwachting) geklopt, terwijl de mensen sliepen
En ik klaagde bij mijn Heer over hetgeen mij is getroffen
Ik zei: O mijn hoop in elke rampspoed
Op wie anders kan ik rekenen om het slechte weg te nemen
Ik klaag bij U over zaken, waarover U [zeker] op de hoogte bent
Ik heb geen geduld noch kracht om het te (ver)dragen
Ik heb mijn hand geheft, met nederigheid
O, U! Die het beste is voor wie een hand is geheft.
Laat mij mijn hand niet teleurgesteld terug trekken, mijn Heer
Waarlijk, de zee van Uw vrijgevigheid lest de dorst van elke drinker

طرقت بابَ الرجاء و الناس قد رقدوا
وبتُ أشكو إلى مـولاي مـا أجـدُ
و قلت يـا أملـي فـي كـل نائبـة
ٍومن عليه لكشـفِ الضـر أعتمـدُ
أشكو إليـك أمـوراً أنـت تعرفهـا
مالي على حملها صبـرٌ ولا جلـدُ
و قـد مـددت يـدي بالـذل واقفـة
يـا خيـرَ مـن ُمـدّت إليـه يــدُ
فـلا تردنهـا يــا رب خائـبـة
فبحرُ جودك يروي كـل مـن يـردُ